Youtube
Samenvatting inhoud brief voor Wij zijn de stad op youtube.
Samenvatting inhoud brief
Carel Frederik Bendorp: gevecht tussen Christiaan Geerman met de hoeker Vrouw Machtelyna tegen het Engelse fregat de Diamond van Christoffel Parker voor de kust van Curaçao op 16 juni 1782, gravure, Collectie Rijksmuseum Amsterdam, RP-P-OB 85.233
C. Giese schreef op 19 november 1780 vanuit Curaçao aan zijn vrouw in Middelburg dat hij een week eerder, op 12 november, een brief van Halffman had ontvangen waaruit hij begrepen heeft dat het goed ging met zijn vrouw en kinderen. Hij betreurd het echter dat zij hem nog geen brief geschreven heeft, al weet hij dat zijn vrouw niet schrijven kan. Hij gaat er vanuit dat er wel een goede vriend of kennis moet zijn die dat wil doen, zoals Lieven de Sleper. Het was in die tijd niet ongebruikelijk dat men hiervoor een bekende inschakelde of zelfs een professionele brievenschrijver. Giese is benieuwd of zijn vrouw wel toekomt met de zestien gulden per maand die hij verdient. Hieruit blijkt dat Giese kennelijk vooraf een regeling heeft getroffen, zodat zijn vrouw direct een deel van zijn salaris van de reder ontvangt. Hij zal waarschijnlijk meer dan zestien gulden per maand hebben verdiend. Giese verwacht in april of mei terug te zijn in Middelburg. Hij zal dan stoppen met varen, want de vaart op West-Indië heeft hem meer gekost dan het opgebracht heeft en hij meent dat als hij thuis gebleven was, hij daar werk genoeg gevonden had. Kennelijk had hij tevoren een ambacht uitgeoefend, want hij spreekt erover dat hij opnieuw moet beginnen.
Giese heeft wellicht nog thuis kunnen komen, maar zijn brief niet. Op 20 december 1780 verklaarde Groot-Brittannië de oorlog aan de Republiek. Op 3 februari zou een Engelse vloot de Nederlandse bezittingen in West-Indië aanvallen. In de haven van Curaçao waren enkele Nederlandse marinebodems aanwezig. Ook werden enkele koopvaardijschepen, zoals de Johanna Catharina van Johan Willem Sextroh van geschut voorzien.[1] Het lukte om het eiland te verdedigen tegen de Britten.
Hoewel de brief geen adressering heeft leidt de aanwijzing naar Simon de Sleper toch naar het vermoedelijke adres van deze C. Giese. Op 12 september 1789 wordt namelijk een ongedoopt dochtertje van Jacobus Fransiscus Giese begraven op het Westkerkhof. Een jaar eerder, op 16 september 1788, wordt de in de Zandstraat woonachtige Henderina Giese begraven. Wellicht de vrouw of familie van C. Giese, want de Slepersingel lag bij de Lange Vielepoort, waar ook de Zandstraat op uitkwam.[2]
Literatuur
*Han Jordaan, Slavernij & vrijheid op Curaçao. De dynamiek van een achttiende-eeuws Atlantisch handelsknooppunt (Zutphen, 2009).
*Johan Francke, ’”Ik zal geen kruistogt meer doen.” De Zierikzeese kaperkapitein Johan Willem Sextroh valt van zijn voetstuk’, in: Kroniek van het land van de zeemeermin (2018) 64-87.
Noten
[1] Francke, ’”Ik zal geen kruistogt meer doen.”’, in: Kroniek (2018) 69 e.v.; Brief van J.W. Sextroh aan Aart van den Broeke, 21 oktober 1780.
[2] ZA, toegang 511, Rekenkamer D, inv.nrs. 60461, 60471.
Bij deze context horen de volgende brieven: